- offen
- offen ['ɔfən] adj1) (allgemein) açık; (ohne Deckel) açık; (unverpackt) açık, ambalajsız;halb \offen yarı açık;\offener Wein fıçıdan çıkmış şarap;auf \offener Straße sokağın ortasında;mit \offenem Mund dastehen ağzı açık bakakalmak;ein \offenes Haus haben (fig) kapısı açık olmak;\offen gegenüber allem Neuen sein her yeniliğe açık olmak;das ist noch völlig \offen bunun sonu belli değil;die Post hat jetzt \offen şimdi postane açıktır2) (Stelle) açık, boş3) (unerledigt) açık;\offene Rechnung açık hesap4) (aufrichtig) açık sözlü;\offen seine Meinung sagen açıkça fikrini söylemek;etw \offen zugeben bir şeyi açıkça itiraf etmek;\offen gestanden, ... açıkçası, ...;\offen mit jdm reden biriyle açık açık konuşmak
Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt. 2015.